خودارزیابی اعضای هیأت علمی
خود ارزیابی چیست و چگونه انجام میشود؟ نتایج خود ارزیابی چگونه میتواند به ارتقای کیفیت تدریس کمک کند؟ ...
روشهای مختلفی برای ارزیابی عملکرد هیات علمی پیشنهاد شده است که از آن میان میتوان ارزیابی توسط دانشجویان، همکاران و مدیریت مرکز آموزشی را نام برد. از میان روشهای فوق ارزیابی عملکرد هیات علمی توسط داشجویان،رواج بیشتری دارد. نظرسنجی از دانشجویان بهصورت برخط، کاغذی و یا شفاهی صورت میگیرد. نظرسنجی توسط دانشجویان، همکاران و مسئولین در اواخر یا بعد از پایان نیمسال صورت میگیرد و معمولا نتایج آن بعد ازچند هفته و یا چند ماه بهصورت محرمانه در اختیار عضو هیات علمی قرار میگیرد. در کنار روشهای فوق، امروزه «خود ارزیابی»[1] نیز جایگاه قابل توجهی پیدا کرده است. در این روش استاد درس میتواند قبل از آغاز نیمسال، در طول تدریس و یا در پایان آن، با پرکردن پرسشنامهای، وضعیت تدریس خود را بسنجد. پرسشنامۀ خود ارزیابی بهگونهای طراحی میشود که سوالهای آن بازگو کننده اصول شناخته شده برای یک تدریس خوب و خواستههای مرکز آموزشی و دانشجویان باشد. اعضای هیات علمی، بهویژه آنهایی که بهتازگی فعالیت آموزشی را آغاز کردهاند، با تکمیل پرسشنامۀ خود ارزیابی، عملا با اصولی که بر مبنای آنها در پایان نیمسال، توسط دانشگاه و دانشجویان ارزیابی خواهند شد، آشنا میشوند. مقایسۀ برگۀ خود ارزیابی با نتایج نظرسنجی پایان نیمسال از دانشجویان، اطلاعات با ارزشی را در اختیار عضو هیات علمی قرار میدهد. نتایج این مقایسه، راهنمای مناسبی برای بازنگری نحوۀ ارایه درس و ارتقای کیفیت آن برای نیمسال بعد خواهد بود.
در ادامه، پرسشنامهای که برای خود ارزیابی اعضای هیات علمی، طراحی شده، آمده است. مراکز آموزشی میتوانند با توجه به اهداف و نیازهایشان، برگۀ خود ارزیابی را اصلاح و با حذف برخی از قسمتها و یا اضافه کردن سوالهای جدید، هر چه بیشتر آنرا با شرایط موردنظر خود تطبیق دهند. باید اضافه کرد که خود ارزیابی منحصر به اساتید جوان و تازه استخدام نیست. تجربه نشان داده است که با تکرار خود ارزیابی در سالهای متوالی، بهتدریج فاصلۀ آن با نتایج نظرسنجی پایان نیمسال دانشجویان، کم و کمتر خواهد شد.
s [1] self-assessment