خودارزیابی اعضای هیأتعلمی
روشهای مختلفی برای ارزیابی عملکرد هیأتعلمی پیشنهاد شده است که از آن میان میتوان ارزیابی توسط دانشجویان، همکاران و مدیریت مرکز آموزشی را نام برد. از میان روشهای فوق ارزیابی عملکرد هیأتعلمی توسط دانشجویان، رواج بیشتری دارد. نظرسنجی از دانشجویان بهصورت برخط، کاغذی و یا شفاهی در اواخر یا بعد از پایان نیمسال صورت میگیرد و معمولا نتایج آن بعد از چند هفته و یا چند ماه بهصورت محرمانه در اختیار عضو هیأتعلمی قرار میگیرد. در کنار روشهای فوق، امروزه «خود ارزیابی»[1] نیز جایگاه قابل توجهی پیدا کرده است. در این روش استاد درس میتواند قبل از آغاز نیمسال، در طول تدریس و یا در پایان آن، با پرکردن پرسشنامهای، وضعیت تدریس خود را بسنجد. پرسشنامۀ خود ارزیابی بهگونهای طراحی میشود که سؤالهای آن بازگو کننده اصول شناخته شده برای یک تدریس خوب و خواستههای مرکز آموزشی و دانشجویان باشد. اعضای هیأتعلمی، بهویژه آنهایی که بهتازگی فعالیت آموزشی را آغاز کردهاند، با تکمیل پرسشنامۀ خود ارزیابی، عملا با اصولی که بر مبنای آنها در پایان نیمسال، توسط دانشگاه و دانشجویان ارزیابی خواهند شد، آشنا میشوند. مقایسۀ برگۀ خود ارزیابی با نتایج نظرسنجی پایان نیمسال از دانشجویان، اطلاعات با ارزشی را در اختیار عضو هیأتعلمی قرار میدهد. نتایج این مقایسه، راهنمای مناسبی برای بازنگری نحوۀ ارائه درس و ارتقای کیفیت آن برای نیمسال بعد خواهد بود.
به پیوست، پرسشنامهای که برای خود ارزیابی اعضای هیأتعلمی، طراحی شده، آمده است. مراکز آموزشی میتوانند با توجه به اهداف و نیازهایشان، برگۀ خود ارزیابی را اصلاح و با حذف برخی از قسمتها و یا اضافه کردن سؤالهای جدید، هر چه بیشتر آن را با شرایط موردنظر خود تطبیق دهند. باید اضافه کرد که خود ارزیابی منحصر به اساتید جوان و تازه استخدام نیست. تجربه نشان داده است که با تکرار خود ارزیابی در سالهای متوالی، بهتدریج فاصلۀ آن با نتایج نظرسنجی پایان نیمسال دانشجویان، کم و کمتر خواهد شد.
پرسشنامه خودارزیابی اعضای هیأتعلمی
s [1] self-assessment