ورود به حساب کاربری
کاستی‌های آموزش مهندسی ایران
کاستی‌های برنامه‌های آموزش کارشناسی مهندسی ایران کدامست؟ چگونه می‌توان با رفع این کاستی‌ها کیفیت آموزش را ارتقا داد؟ بررسی کاستی‌های یک برنامه آموزشی از طریق ارزشیابی آن انجام می شود. در گذشته آنچه دانشگاه عرضه می‌کرد معیار ارزشیابی بود. از ابتدای قرن حاضر، و با عرضه ملاک‌های مهندسی EC2000 توسط ابت آمریکا، دستاوردهای دانش‌آموختگان، معیار ارزشیابی قرار گرفت. به‌منظور عملیاتی کردن EC2000 پیشنهادهای مختلفی عرضه شده است. در سال 2004 دانشگاه MIT و گروهی دیگر از دانشگاه ها، 12 استاندارد را معرفی کردند که به ابتکار CDIO معروف شد. محصولات، فرایندها و سیستم‌ها چکیدۀ همۀ راه‌حل‌هایی است که مهندسان می‌آفرینند. مهندسان برای توسعه این راه‌‌حل‌ها از یک مدل چهار مرحله‌ای (شناسایی-طراحی-ساخت و بهره‌برداری)، استفاده می‌کنند. برنامه‌های آموزش مهندسی، که 12 استاندارد عرضه شده توسط ابتکار CDIO را اقناع نمایند، قادر به اخذ مدرک ارزشیابی در سطح ملی و بین‌المللی خواهند بود. در برنامه حاضر، وضعیت برنامه‌های آموزش مهندسی ایران، با توجه به 12 استاندارد پیش گفته، بررسی شده و در هر مورد ضمن معرفی کاستی‌ها، راهکارهای اجرایی برای برطرف کردن آنها، عرضه شده است.
کلیدواژه‌ها: آموزش_مهندسی، کیفیت، ابت، EC2000، CDIO، استانداردهای_آموزش، کرسی_یونسکو، حسین_معماریان.
کلیدواژه‌ها: آموزش_مهندسی، کیفیت، ابت، EC2000، CDIO، استانداردهای_آموزش، کرسی_یونسکو، حسین_معماریان.
37 بازدید